Misia i ja. Lena.Romanowska 3 lata temu. 4. Jaką moc ma Twoje trzecie oko? Zgadnę ile masz lat po twoich przedmiotach w po Legendarny Biały Miś już od stu lat na zakopiańskich Krupówkach pozuje turystom do fotografii. Podczas trwającego właśnie Zakopiańskiego Festiwalu Literackiego otwarto wystawę fotografii z Białym Misiem, a także zaprezentowano książkę prezentującą jego historię. Nie zabrakło też urodzinowego tortu. Autorki książki zatytułowanej "Foto z misiem" - Barbara Caillot i Aleksandra Karkowska - przypomniały, że historia Białego Misia sięga 1922 roku, kiedy to zakopiański fotograf Henryk Schabenbeck zamówił u tutejszego kuśnierza pierwszy kostium niedźwiedzia polarnego uszyty z owczych skór. "Okazuje się, że niemal w każdej rodzinie w pamiątkowych albumach są zdjęcia z zakopiańskim Białym Misiem. Fotografowały się z nim nasze prababki, babki, rodzice i postanowiłyśmy, że musimy zbadać ten fenomen. Dotarłyśmy do masy pięknych zdjęć. To bardzo wdzięczny temat, bo turyści, którzy przyjeżdżali pod Tatry, obowiązkowo musieli mieć zdjęcie właśnie z Białym Misiem" - mówiła jedna z autorek publikacji Barbara Caillot. Na początku Biały Miś był umocowany na stelażu postawionym na Krupówkach, gdzie turyści robili sobie z nim zdjęcia. Pomysł okazał się strzałem w dziesiątkę i postanowiono ożywić Białego Misia, dlatego przedsiębiorczy fotograf zamówił kostium, w którym pozował człowiek. "Faktycznie ten Miś robił furorę w całej Polsce. Fotografia z Białym Misiem stała się obowiązkowym punktem wizyty w Tatrach" - dodała Aleksandra Karkowska. Autorki publikacji dotarły do materiałów, które świadczą o tym, że w latach 20-tych i 30-tych w Zakopanem w sezonie turystycznym było aż osiem Białych Misiów pozujących w różnych punktach Zakopanego. Oprócz Krupówek zdjęcia można było sobie zrobić na Gubałówce, w Kuźnicach, przy pomniku Sabały, czy pod Wielką Krokwią. "W latach powojennych Biały Miś z Zakopanego przeżywał renesans. Popularny był nieustannie w latach 50. 60. 70. i 80. Niestety końcówka lat 90. nie była łaskawa dla tego symbolu, ponieważ po Krupówkach zaczęły chodzić disneyowskie maskotki wypierając legendarnego Białego Misia" - opowiadała Karkowska. Na szczęście Biały Miś cały czas trwa, a obecnie w jego rolę na deptaku wciela się góral z Zakopanego, Marek Zawadzki, który 12 lat temu odtworzył kostium z owczych skór. Góral przyznaje, że przede wszystkim trzeba dbać o strój, żeby zawsze był śnieżnobiały. On sam ma tych strojów kilka na zmianę, ponieważ łatwo się brudzą. "Żeby być Białym Misiem, trzeba mieć do tego serce i kochać to, co się robi, kochać tradycję. Ja nigdy nie jestem nachalny, a turyści sami do mnie podchodzą i proszą o fotografię" - opowiadał Biały Miś, Marek Zawadzki. W stuletniej historii w postać Białego Misia prawdopodobnie wcieliła się blisko setka osób. Niektórzy strój symbolu Zakopanego przywdziewali tylko okazjonalnie, na przykład na jeden sezon, ale byli też i tacy, którzy w rolę Białego Misia wcielali się nieprzerwanie po kilkadziesiąt lat, jak na przykład Andrzej Worwa, który pozował w stroju Misia przez niemal ćwierć wieku. Biały Miś to przede wszystkim symbol Zakopanego, ale okazjonalnie pojawiał się też w innych miejscowości turystycznych jak na przykład w Krynicy - Zdroju, Szklarskiej Porębie, a nawet w Sopocie i Juracie. Biały Miś pojawiał się także w Warszawie. Autorki książki "Foto z misiem" ogłosiły apel w mediach społecznościowych o nadsyłanie pamiątkowych zdjęć z Białym Misiem, na który odpowiedziało już ponad tysiąc osób. W książce opublikowano zaledwie część tych fotografii, a kolejne można oglądać na stronie internetowej Ktoś próbuje nam przekazać wiadomość DOMEK W LESIE tam go znajdziecie 😮 Czy sąsiad dziadek nas śledzi? SuperNeighbor 🥸 ma jakiś plan! Zobaczcie sami od Pluszowy miś, to niezbędnik każdego malucha. Mówi się, że rozmiar nie ma znaczenia, ale to ściema. On zawsze ma znaczenie, tyle, że w niektórych rzeczach ważny jest rozmiar XXL, a w innych XS. Gdy mowa o misiach, to nie ma zbyt dużej liczby „X” przed „L”! Miś ma być ogromny! Prawda, że dla szkraba, nawet taki półmetrowy jest gigantem, ale dla pięciolatka już nie koniecznie. Marzyliście o wielkim misiu, takim by można go wykorzystać jako materac do spania? Hej, nie mowie o skórze z wypatroszonego niedźwiedzia, zalegającej pod kominkiem, ale miękkim , wypchanym szmatkami i różnymi kłakami pluszaku. Gdy chodziłam do przedszkola, córka sąsiadów dostała takiego gigantomisia. Miał 150 cm ! Był rudy i miał czerwoną bandanę zawiązaną pod szyją. Cudo ! Ja miałam misia malca. Nie wiem ile miał swojego misiowego wzrostu, ale mniej niż 50 cm. Był oskubany na skutek moich fryzjerskich eksperymentów, z naderwanym uchem i łapką, mocno przetarty brzuszek, bo miał zastosowania poduszkowe. Był ze mną odkąd pamiętam, a gdy poszłam do szkoły nagle zniknął. Moja mama wpadła na genialny pomysł, że skoro jestem już duża – jak siedmiolatek, jeden z niższych w klasie może być duży!- to miś po renowacji trafi w ręce innego malucha. Pamiętam złość, gniew i smutek. Ile ja się napłakałam w kącie, by nikt nie widział, bo przecież jestem już duża! Ile naprosiłam, by miś wrócił… Nic nie wskórałam. Strata tego pluszaka, była jednym z najbardziej traumatycznych doświadczeń z mojego dzieciństwa. Miałam swoją teorię, na temat nagłego zniknięcia misia. Myślałam, byłam tego pewna (!), że on umarł jak dziadek i Krzyś, a rodzice mnie tym razem okłamują, bo nie chcą mnie zabrać na pogrzeb, bym tam nie ryczała znowu jak bóbr. Wierna pierwszemu misiowi, nie miałam już niedźwiedziowego pluszaka. Były sarenki, bobry, świstaki i inne stwory, ale misia nie było. Chodząc po Wiedniu trafiłam na pewien sklep z …pluszowymi misiami. Ech… Chcę misia 😉 W Krakowie, na Siennej, był taki misiowy sklep. Ciekawe, czy jest tam nadal? Tyle, że misie krakowskie, były jakieś takie na jedno kopyto. Te wiedeńskie są bardziej urozmaicone. Czy to normalne, że kobieta z czterema dyszkami na karku chce Misia Paddingtona ? Właściwie, to co to jest, ta normalność? Normy, priorytety, każdy sobie musi sam ustawić, by być człowiekiem, a nie lemingiem. To wiedeńskie misie.
Opinie o Marek Długi Kanał Misia i Ja w Chorzów. Poniżej przeczytasz opinie aktualnych i byłych pracowników o firmie Marek Długi Kanał Misia i Ja. Znajdziesz tutaj również opinie kandydatów do podjęcia pracy w Marek Długi Kanał Misia i Ja o przebiegu rozmowy kwalifikacyjnej. Branże: Portale internetowe.
25 listopada obchodzimy Światowy Dzień Pluszowego Misia. Czy warto go świętować? Uważam, że zdecydowanie tak. Niewiele rzeczy w dzisiejszym świecie wzrusza, pobudza ciepłe emocje i ma w sobie tyle łagodności i dobra, ile zawiera się w tej prostej zabawce, jaką jest pluszowy miś. Jest też prawdziwym indywidualistą XXI wieku – ile osobowości, tyle misiów i ich wcieleń. Jak więc spędzić ten dzień ze swoimi dziećmi? Przedstawiam kilka pomysłów, scenariusz i inspiracje, których wspólnym mianownikiem jest ten pluszowy skarb. Dzień Pluszowego Misia – scenariusz Dzieci są mądre. Bardzo mocno w to wierzę. Są też dociekliwe. Od czego więc rozpocząć zajęcia? Od sprawdzenia dziecięcej wiedzy i rozbudzenia wyobraźni, bo w życiu nie chodzi o liczbę posiadanych informacji, ale umiejętność ich wykorzystania. Dzień Pluszowego Misia – pytania do rozwiązania Dzieci podzielone są na kilku osobowe grupy. Jeśli piszą, mogą zapisywać swoje pomysły na dużym arkuszu papieru, jeśli nie – mogą je symbolicznie narysować (jeśli rzadko stosujemy tą technikę, warto zwrócić uwagę dzieciom, że celem nie jest piękny rysunek – ma być on tylko symboliczny, szybki, tak, by dziecko nie zapomniało swoich pomysłów) albo po prostu zapamiętać. Każda grupa otrzymuje swoje pytanie do przedyskutowania – pytania mogą wymyślać dzieci (grupy starsze) lub mogą być postawione przez nauczyciela. O co warto spytać? Jak wyglądały pierwsze misie? Kiedy powstał pierwszy miś i jaka była tego przyczyna? Jak powstaje miś? Jakie misie znasz z bajek lub książek? Wymień jakie zalety ma miś – za co go lubimy? Powiedz jakie wady ma miś – co moglibyśmy zrobić, by był jeszcze lepszy? Grupy po upływie 2-3 minut przedstawiają swoje odpowiedzi na forum grupy. To są dziecięce tezy – nie powinnyśmy potwierdzać, ani zaprzeczać żadnej z nich. Naszym celem będzie w toku zajęć rozwikłać te zagadki 🙂 Wiele z tych pytań wymaga twórczego myślenia dzieci – nie łatwo wymyślić ulepszenia dla pluszowej zabawki. Ale na pewno warto spróbować się nad nimi zastanowić, by rozwijać twórcze myślenie naszych przedszkolaków. Dzień Pluszowego Misia – jak wyglądały pierwsze misie, czyli praca z obrazkiem: Nauczyciel prezentuje dzieciom obrazki czterech misiów i prosi, by ułożyły je w kolejności od najstarszego do najnowszego misia. Dzień Pluszowego Misia to świetna okazja na to, by pochylić się nad przeszłymi wytworami 🙂 Wybrane dzieci mocują na tablicy misie, według swojego odczucia. Warto przygotować 3-4 zestawy ilustracji, by kilkoro dzieci miało możliwość zaprezentowania swojej tezy. Nauczyciel nie podaje jeszcze prawidłowej kolejności. Ja Wam też nie podam 😉 Oto ilustracje: Po wykonaniu przez dzieci zadania nauczyciel opowiada dzieciom, że na początku misie były bardziej zbliżone swoim wyglądem do prawdziwych niedźwiedzi, wypchane drewnianą wełną, co sprawiało, że były dość sztywne. Z biegiem czasu miś wzbogacony był o kolejne elementy, np. o ubiór, a jego kształty i wypełnienie stawały się bardziej delikatne i dziecięce. Po przeczytaniu informacji dzieci mają możliwość poprawy swoich tez – przestawiają obrazki, jeśli chcą. Następnie nauczyciel wywiesza obrazki w poprawnej kolejności. A oto i ona: Dzień Pluszowego Misia – kiedy postał pierwszy miś i jaka była tego przyczyna? By się tego dowiedzieć, nauczyciel opowiada dzieciom obrazkową historyjkę. Po jej odczytaniu zadaje dzieciom pytanie i prosi kolejne dzieci o relacjonowanie historii z pomocą obrazków, oto i one: Jeśli macie ochotę pobrać tą obrazkową historię w formacie pdf, bardzo proszę: historia-pluszowego-misia Jak powstaje miś? Pomocna w wyjaśnieniu będzie ‘historyjka obrazkowa’. Dzieci mogą ułożyć ją samodzielnie, z pomocą nauczyciela (np. można poprzedzić to zadanie opowiadaniem nauczyciela). Ułożenie ‘obrazkowej historii’ może poprzedzić też film. A oto historyjka obrazkowa i film: Dzień Pluszowego Misia – kolorowanki i puzzle: Do pobrania tutaj: swiatowy-dzien-pluszowego-misia-materialy Dzień Pluszowego Misia – kolorowanka XXL: Wystarczy pobrać plik, a we właściwościach drukowania ustawić “1 na 3×3”. Efekt? GIGANT! A kolorowanka do pobrania tutaj: kolorowanka-do-druku-maxi Rozmowy o emocjach – przedstaw swojego misia! Misie są różne. Któż może wiedzieć to lepiej od dzieci? W tym pięknym dniu, bo w końcu to Dzień Pluszowego Misia, dajmy się im szansę przynieść swojego misia, opowiedzieć o nim na forum grupy. Za co go lubi, skąd go ma, jak się nazywa i … co tylko chcą. Misie to naprawdę piękna sprawa 🙂 Dzień Pluszowego Misia – proste kolorowanki dla najmłodszych Oto one. Przedstawiam wzory, a pliki możecie pobrać klikając poniżej: Do pobrania: kolorowanka miś z balonikami kolorwanka z chłopcem miś kolorowanka Dzień Pluszowego Misia – gry: Bingo i Loteryjka obrazkowa Do pobrania: loteryjka obrazkowa Odwrócony Piotruś i memory: Na pewno znacie grę w Piotrusia. W odwróconym Piotrusiu wygrywa osoba, która zostaje z Piotrusiem – Misiem. W zestawie jest też dodatkowy miś, gdybyście miały chęć wykorzystać karty do gry w memory. Do pobrania tutaj: odwrócony piotruś – dzień pluszowego misia miś szablon dekoracji. Komentarze pod postem to świetne miejsce na Wasze pomysły 🙂 Zachęcam! 🙂 Pani MoniaMonika Sobkowiak - jestem nauczycielką, neurologopedą, autorką gier i książek dla dzieci, rodziców i nauczycieli. Od lat pracuję z dziećmi i dzielę się wiedzą oraz doświadczeniem z rodzicami i nauczycielami. A dziś – mam przyjemność gościć tutaj Ciebie!
Film nie ma na celu nikogo urazić. Powstał wyłącznie w celach humorystycznych.Kanał Misia i Ja: https://www.youtube.com/channel/UCY6FiIXqqhtAfT4dVDL0czg\Disc
Suctucm zapytał(a) o 22:02 Ile lat ma hejka tu lenka Cześć ile ona ma lat bo ma odcinek "zbuntowany nastolatka idzie do szkoły" 0 ocen | na tak 0% 0 0 Odpowiedz Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 22:05 10 lat 0 0 blocked odpowiedział(a) o 22:07 10 . 0 0 XXdd XD odpowiedział(a) o 09:33 10lat ale nie jestem pewna ale chyba 10 0 0 meiyoud odpowiedział(a) o 23:45 Teraz 11sprawdzałem 0 0 Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
Kiedy obchodzimy Dzień Pluszowego Misia. Dzień Pluszowego Misia obchodzimy zawsze 25 listopada. Jeśli święto wypada w weekend, w placówkach zwykle świętuje się w piątek lub w poniedziałek. Taka sytuacja ma miejsce w tym roku: w większości przedszkoli obchody zaplanowano właśnie na piątek 24 listopada. 25 listopada nie jest
Czy to jutro, czy to dzi¶, Wszystkim jest potrzebny mi¶!Halina Bechlerowa - Otwórz okienko "Nie obejdzie się bez misia" - tak pisała w swoim wierszu Maria Czerkawska. Dlatego trudno wyobrazić sobie, żeby pominięto misie w ksi±żkach. Sympatyczne niedĽwiadki występuj± w wielu bajkach i ba¶niach. S± tam najlepszymi przyjaciółmi dzieci, można z nimi porozmawiać, przeżywaj± ciekawe przygody i bywaj± najczę¶ciej... pluszowe. A jak to z tym pluszowym misiem było? Historia pluszowego misia zaczyna się w 1902 roku, kiedy to ówczesny prezydent Stanów Zjednoczonych, Theodore Roosevelt, będ±c na polowaniu, sprzeciwił się zabiciu młodego niedĽwiadka. ¦wiadkiem tego wydarzenia był Clifford Berryman, który uwiecznił tę historię na rysunku. Rysunek ukazał się w waszyngtońskiej gazecie, gdzie ujrzał go Morris Michton, wła¶ciciel sklepu z zabawkami. Michton wpadł na pomysł, aby wykonać kilka zabawek przedstawiaj±cych misia i zobaczyć, jak się będ± sprzedawały. Jak można się domy¶lać, pluszowe misie sprzedawały się znakomicie. Producent zwrócił się z pro¶b± do prezydenta o zezwolenie nadania misiom imienia Teddy i tak się je nazywa do tej pory. I od stu laty misie towarzysz± dzieciom na całym ¶wiecie, dodaj± im otuchy, pocieszaj±, łagodz± lęk przed samotno¶ci±. Nie dziwi zatem fakt, że pluszowe misie jako jedyne z zabawek doczekały się swojego międzynarodowego ¶więta - ¦wiatowego Dnia Pluszowego Misia. Jest obchodzony od 2002 roku i przypada na dzień 25 listopada. Misie, mi¶ki, misiaczki znane i lubiane "Dzieci lubi± misie, misie lubi± dzieci.." Tak ¶piewa na dobranoc Mi¶ Uszatek, który charakteryzuje się klapniętym uszkiem, schludnym ubrankiem, br±zowym futerkiem, nienagannym zachowaniem i zawsze pogodn± mordk±. Mi¶ Uszatek narodził się 6 marca 1957 roku. Trochę nietypowo, bo z dwóch ojców - pisarza Czesława Janczarskiego i ilustratora Zbigniewa Rychlickiego. Pocz±tkowo Mi¶ Uszatek go¶cił głównie w pisemku dla dzieci "Mi¶", którego był patronem, póĽniej stał się bohaterem licznych ksi±żek, tłumaczonych również na obce języki. Na Uszatku wychowało się kilka pokoleń młodych Polaków. Jednak prawdziwa eksplozja jego popularno¶ci nast±piła od 1975 roku, kiedy to rozpoczęto produkcję lalkowego serialu z Uszatkiem w roli głównej. Dzięki temu stał się najpopularniejszym Misiem w Polsce! Dorobił się 104 odcinków i kilku filmów krótkometrażowych. Na dobranoc - dobry wieczór, mi¶ pluszowy ¶piewa Wam. Mówi± o mnie Mi¶ Uszatek, bo klapnięte uszko mam. Jestem sobie mały mi¶, gruby mi¶, znam się z dziećmi nie od dzi¶. Jestem sobie mały mi¶, ¶mieszny mi¶, znam się z dziećmi nie od dzi¶! Słowa piosenki Janusz Gajewicz "Proszę zaopiekować się tym niedĽwiadkiem. Dziękuję" Mi¶ Paddington (Paddington Brown) to postać niedĽwiadka, która została stworzona przez angielskiego pisarza Michaela Bonda. Mi¶ Paddington, przypominaj±cy bardziej pluszowego misia niż prawdziwego niedĽwiedzia, występuje w 14 ksi±żkach dla dzieci i filmach animowanych. Mi¶ urodził się w Peru, do Anglii trafił dziwnym przypadkiem. Rodzina Brownów znalazła go wła¶nie na stacji "Paddington" w Londynie i st±d jego imię. Mi¶ ma spokojny charakter, jest pomocnikiem pań Bird i Brown. Jednak jego sprytny s±siad lubi go wykorzystywać. PrzyjaĽni się z panem Gruberem, wła¶cicielem antykwariatu na Portobello Road. Zna tam także wszystkich kupców. NiedĽwiadek jest dobry, miły, grzeczny, chociaż zdarzaj± mu się także różne kłopoty. Często bawi się z Jonatanem i Judyt±. Twój przyjaciel, Mi¶ Paddington, Ma ¶mieszn± czapeczkę, Zawsze nosi torbę, czasem nawet teczkę. W nich Paddington miewa do nosa chusteczkę, A obowi±zkowo - drożdżow± bułeczkę. Bułeczka jest zwykle z marmolad± w ¶rodku, Bo to wielki łasuch. Wiesz to dobrze, kotku. Ma dobre serduszko i przygód ma wiele, Z których go ratuj± wierni przyjaciele. Danuta Ludwiczak - Mi¶ Paddington [fragm.] Mi¶, który chciał ¶piewać Postać Colargola stworzyła w 1950 roku francuska pisarka Olga Pouchine dla swojego synka. Wydała o nim ksi±żeczki, nagrywała słuchowiska. W Polsce powstał film kukiełkowy (53 odcinki) o przygodach misia Colargola. Colargol to br±zowy mały mi¶, który wraz z rodzin± mieszka w lesie. Lubi chodzi do szkoły, ale często się spóĽnia. Odk±d zobaczył musical marzy, by zostać ¶piewakiem, jednak nie ma odpowiedniego głosu... Opowie¶ć o Colargolu to wspaniała historia pod±żania za swoimi marzeniami i wielkiej mocy przyjaĽni. Colargol to wła¶nie ja, Mi¶, co zawsze ¶piewać chciał. Lecz choć bardzo kochał ¶piew, Wci±ż fałszował po¶ród drzew. Aż raz ptaków król dał mu flecik tak czarowny, Że dzi¶ mały mi¶ ¶piewa prawie jak słowik. Fiu fiu fiu fiu fiu fiu. Fiu! Mały rozumek, ale jakie serce! I wszyscy doskonale wiedz±, że chodzi o Kubusia Puchatka, czyli Misia o Miłym Obej¶ciu, lecz o Wybitnie Zadziwiaj±cym Braku Rozumu. Twórc± Kubusia Puchatka jest angielski pisarz Aleksander Alan Milne. Napisał on ksi±żkę dla swojego synka Krzysia. W sierpniu 1921 r. mama Krzysia podarowała mu na pierwsze urodziny pluszowego misia ze sklepu Harrodsa w Londynie. Przypatruj±c się zabawie swojego synka i jego fascynacji misiem, ojciec wpadł na pomysł napisania ksi±żki dla Krzysia - ksi±żki, która stała się szybko nie¶miertelnym klasykiem literatury dziecięcej. Kubu¶ Puchatek jest grubiutkim, pluszowym misiem koloru żółtego. Pomysły misia s± często - łagodnie mówi±c - nierozs±dne. Mieszka w domku w drzewie, który posiada dodatkow± spiżarnię, gdzie Kubu¶ gromadzi baryłki ze swoim przysmakiem - miodem. Dla zdobycia "Małego Conieco" mi¶ posuwa się często do niebezpiecznych i zabawnych rzeczy. Ma bardzo wiele pomysłów np. jak dobrać się do miodu, znajduj±cego się gdzie¶ w pszczelich ulach i systematycznie realizuje swoje plany. Najlepszym przyjacielem Kubusia jest Krzy¶ i Prosiaczek. Mi¶ jest znany ze swoich powiedzonek: Jestem Misiem o Bardzo Małym Rozumku i długie słowa sprawiaj± mi wielk± trudno¶ć. Mam w spiżarni dwana¶cie garnczków, które wołaj± mnie już od godziny. Puchatek spojrzał na obydwie łapki. Wiedział, że jedna z nich jest prawa, i wiedział jeszcze, że kiedy już się ustaliło, która z nich jest prawa, to druga była lew±, ale nigdy nie wiedział, jak zacz±ć. Nikt nie troszczy się tak jak mi¶! Troskliwe Misie to grupa dziesięciu uroczych, futrzanych przyjaciół, z których każdy ma specjaln± misję. Troskliwe Misie pomagaj± nauczyć ludzi, jak opiekować się i dbać o drugiego człowieka. Każdy mi¶ ma na brzuchu jasno pomalowany obrazek, pokazuj±cy ¶wiatu, o jak± dziedzinę troszczenia się każdy z nich dba. I tak jest Mi¶ Snu, Pocieszenia, PrzyjaĽni, Zabawy, Szczę¶cia, Nastroju, Miło¶ci, Dzielenia, Czuło¶ci i Życzeń. Troskliwe Misie w chmurkowym domku ucz± się nawzajem, jak się troszczyć. Czasami musz± pospieszyć na Ziemię, aby pomóc złagodzić kryzys w dbaniu i troskliwo¶ci u ludzi. Gdziekolwiek Troskliwe Misie s±, czy będ± i cokolwiek będ± robić, w swój mięciutki i zabawny sposób zawsze dziel± swój specjalny dar troszczenia się z każdym, kogo napotkaj± na drodze. Gumisie to serial autorstwa Disneya (powstał w 1985 roku) oraz nazwa jego głównych bohaterów wygl±dem przypominaj±cych niedĽwiadki. 500 lat temu mityczne, potężne Gumisie, opu¶ciły swoje domy, w obawie przed ludĽmi. W dawnej siedzibie pozostała ich mała garstka, która w ci±gu pokoleń, przekazywała sobie wiedzę o swoich przodkach. Po wielu latach, w pamięci ludzi, pozostały już tylko legendy o tych małych stworkach. Ale one przetrwały, a obecne pi±te pokolenie, siedmiu mieszkańców, zajmuje siedzibę znajduj±c± się w ogromnym drzewie w Gumisiowej Dolinie. Swoj± wiedzę czerpi± z ogromnej księgi, która jest pełna czarów i legend. Gumisie znajduj± się w centrum dziwnych i niezwykłych wydarzeń, jakie dziej± się na terenie królestwa Dunwyn i poza nim. Oto bohaterowie: - Kabi jest najmłodszym z Gumisiów, który marzy o tym, by zostać Gumisiowym rycerzem; - Bunia ma najwięcej pracy w całej Gumisiowej Dolinie, jest odpowiedzialna za przygotowywanie soku z gumijagód; - Grafi jest specem od napraw; - Sani ma nadzieję, że pewnego dnia stanie się księżniczk±, która będzie miała piękne stroje i służ±cych pracuj±cych dla niej; - Tami jest najstarszym z "dzieci" Gumisiów, bardzo lubi słodycze i ciasta; - Zami jest strażnikiem gumisiowej m±dro¶ci, który spędza większo¶ć swego czasu w Gumisiowej Bibliotece, studiuj±c magię z Wielkiej Księgi Gumisiów; - Gusto - Gumi¶ artysta, zajmuj±cy się malarstwem i rzeĽb±. Dzielnie Gumisie po lesie buszuj±, Sami i Kabi wci±ż tam psocić chc±, Grafi m±drala znów nam się przechwala, Tami zajada jagody co krok... Zobacz sam, jak Gumisie skacz± tam i siam, bo Gumisie każdy dobrze zna, Gumi¶ to dzielny mi¶. Choć Ksi±żę Ightorn im ci±gle przeszkadza, To Bunia ma przepis na Gumisiowy sok, Choć Tołdi się stara, to Zami zna czary, Gumisie zwycięż±, dla ogrów to sok. Jak się macie? Misia tego znacie? Mi¶ Yogi to postać z seriali i filmów animowanych produkowanych przez amerykańsk± wytwórnię Hanna-Barbera. Yogi zadebiutował w 1958 roku jako postać drugoplanowa w serialu o Psie Huckleberrym. Widzowie z miejsca go pokochali i w 1961 roku Yogi otrzymał swój własny serial. Yogi mieszka w fikcyjnym parku narodowym Jellystone, którego nazwa jest nawi±zaniem do Yellowstone, słynnego i najstarszego na ¶wiecie parku w USA. Imię samego misia pochodziło od Yogie'ego Berry, czołowego baseballisty lat 50. Wraz ze swoim małym przyjacielem Boo Boo zajmuj± się przede wszystkim zdobywaniem jedzenia, najchętniej poprzez kradzież koszy piknikowych turystów. Za to wła¶nie nie cierpiał ich Strażnik Smith. "Księga dżungli" to ksi±żka Rudyarda Kiplinga.. .. ale też film animowany ze studia Walta Disneya. Tym razem to sam Disney, będ±cy pod wrażeniem prozy Kiplinga, zadecydował o produkcji tego filmu. Jest to barwna, roz¶piewana opowie¶ć o przyjaĽni, zabawie i przygodzie. M±dra stara pantera, Bagheera, namawia swego przyjaciela Mowgliego, chłopca wychowanego przez wilki, aby szukał bezpiecznego schronienia w¶ród ludzi, w pobliskiej wiosce. Ale chłopiec nie zgadza się. Czuje, że jego domem jest dżungla. Ucieka i poznaje niedĽwiedzia Baloo, uroczego olbrzyma - optymistę. Nowi przyjaciele wyruszaj± na wspóln± wędrówkę. Spotykaj± na swej drodze szalonego orangutana, węża - hipnotyzera i groĽnego tygrysa Shere Khan. To następny amerykański film animowany wytwórni filmowej Disneya. Akcja rozgrywa się w odległych czasach. W puszczy mieszkaj± ludzie; w¶ród nich - trzech braci. Gdy niedĽwiedzica, w obronie potomka, zabija najstarszego z nich, najmłodszy - Kenai, w odwecie u¶mierca zwierzę. Sam jednak, za spraw± duchów, zamienia się w niedĽwiedzia. Denahi, ¶redni brat, przekonany, że to wła¶nie ten niedĽwiedĽ winien jest wszystkim nieszczę¶ciom, zaczyna go ¶cigać. Jedyn± szans± Kenai'a jest przyjaĽń z młodziutkim grizzly, Kod±. Koda nie wie, że Kenai jest odpowiedzialny za ¶mierć jego matki... Proszę Państwa, oto "Mi¶"! Pierwszy numer czasopisma "Mi¶ - Przyjaciel Najmłodszych" ukazał się 15 lutego 1957 roku. Najsłynniejszym bohaterem czasopisma był mały niedĽwiadek. Mi¶ miał "klapnięte uszko", dlatego mali czytelnicy nadali mu imię "Uszatek". Przez prawie 20 lat na łamach "Misia" można było ¶ledzić jego przygody. Wraz ze ¶mierci± Czesława Janczarskiego ze stron "Misia" odszedł Mi¶ Uszatek. Zast±piła go nowa ekipa misiów, czyli Bajbajtek, Widzimisiek, WiedĽwiadek, Michalinka oraz Pocopotek. Kolejni misiowi bohaterowie, czyli rodzina Misiaków, pojawili się w pi¶mie w 1992 roku. Ważnym momentem w historii "Misia" stał się rok 1975, kiedy to do dwutygodnika doł±czono kartonow± wkładkę, z której można było wyczarować bajkowe postaci. Kolejn± ważn± dat± dla pisma był rok 1992, kiedy to "Mi¶" stał się w pełni kolorowy. Czasopismo powstało w cało¶ci dla dzieci, by je uczyć i wychowywać, pokazywać i wyja¶niać ¶wiat, by być ich najlepszym przyjacielem. I tak jest do dzi¶. "Mi¶" od półwiecza uczula dzieci na krzywdę, uczy zrozumienia i tolerancji, wł±czaj±c się w akcje charytatywne, pomagaj±c bezdomnym zwierzakom w schroniskach, uwrażliwiaj±c w ten sposób swych małych czytelników na krzywdę innych. Otwarty Konkurs Literacki im. Czesława Janczarskiego wyławia nowe bajkopisarskie talenty. Dzięki temu poznajemy nowych bohaterów: Drapka, Kinolka czy Królewnę Aurelkę. Z jubileuszem czasopisma dla dzieci "Mi¶" jest zwi±zany Rok Misia, który obchodzimy w tym roku. Poza uczczeniem 50 lat istnienia pisma, celem obchodów jest dotarcie do czytelników, wychowywanie poprzez zabawę oraz propagowanie w¶ród dzieci wła¶ciwych zachowań i postaw. Mimo półwiecza istnienia "Mi¶" nie zamierza i¶ć na emeryturę! Wielki międzynarodowy zjazd misiów i niedĽwiedzi Misialia to swoiste "¦więto misia", obchodzone corocznie w Dniu Dziecka. Z tej okazji, na terenie Górno¶l±skiego Parku Etnograficznego w Chorzowie, odbywa się co roku kilkudniowy festyn. W programie imprezy s± występy artystyczne, gry i zabawy dla dzieci, różnego rodzaju pokazy o tematyce "okołomisiowej", oraz wielka wystawa misiów. W tym roku Misialia odbęd± się w dniach 1 - 3 czerwca. Wszystkie misie nasze s±! Koło pieca siedzi mi¶. - Taki chory jestem dzi¶! - Co cię boli? - Bok i brzuszek, tu się ci±gle trzymać muszę, katar już od pi±tku trwa i tu ból mam, a tu dwa. - Grypa, misiu. Dam ci proszki. - Nie pomog±, takie gorzkie! - Aspirynę, misiu, zażyj. Może ziółka ci zaparzyć? - Aspiryna nie pomoże, a po ziółkach będzie gorzej. Przyznam ci się, Zosiu, sam, że lekarstwo lepsze znam. Łyżka, dwie wystarcza chyba. Będę po nim zdrów jak ryba, będę mruczeć mógł jak z nut. - Cóż to za lekarstwo? - Miód! Helena Bechlerowa - Lekarstwo misia W szkolnej ¶wietlicy dzieci nie mało, Więc z wej¶ciem misia jak w ulu wrzało. Wrzało? To mało! Entuzjazm - buchał! Dzieci chc± dotkn±ć bodaj kożucha! Bodaj kosmat± łapę u¶ciskać! A jemy ? U¶miech nie schodzi z pyska! Kłaniał się dzieciom w lewo i w prawo... oszołomiony radosn± wrzaw±. Jakie¶ smyk w łapę serce mu wtykał. Serce jest sercem! Choćby z piernika! Ej, misiu, misiu! I twoje stare serce zadrżało wzruszone darem. W zamian swój podpis dał mu w podarku... Spocił się przy tym od pięt do karku, bo mu z pisaniem nie szło. Po wtóre - pisał nie piórem, ale... pazurem, po trzecie - spać go brała ochota i ziewał... ziewał... jak hipopotam. - Dobranoc, dzieci! Będzie mi smutno bez was, kocha...- W pół słowa utkn±ł. A wiecie, co się dalej stało? Po ¶piocha auto przyjechało, i teraz w zoo ¶pi pod pierzyn±, i będzie spał... spał... spał... spał... spał... Halina Szayerowa - Pożegnalna wizyta Julia Boehme "Trzyminutowe opowiadania o misiach" Michael Bond - seria o Misiu Paddingtonie Joanna Chmielewska "Pafnucy: opowie¶ci o dobrym niedĽwiedziu" Honorata Chró¶cielewska "Pożegnanie z misiem" "Cyrkowe sztuczki Gumisiów" Disney "Mój brat niedĽwiedĽ" Czesław Janczarski - seria o Misiu Uszatku Janosch "Ach, jak cudowna jest Panama" Rudyard Kipling "Księga dżungli" Gosta Knutsson "Nalle, wesoły niedĽwiadek" Aleksander Alan Milne "Kubu¶ Puchatek"; "Chatka Puchatka" Janina Porazińska "Pamiętnik Czarnego Noska" Ewa Szelburg-Zarembina "Przygoda Misia" Anna Szymanowska "Przygody misia Guziczka" Bogusław Zeman "Opowie¶ci misia Tulisia: bajki dla chorusków i nie tylko…"
Kolejna książka z serii "Misia i jej mali pacjenci". Tym razem "Urodzinowa niespodzianka" 🎂 Szczerze mówiąc to seria dla dziewczynek, którą sama się zachwycam, zarówno treścią jak i hipnotyzującymi i cudownymi ilustracjami Agnieszki Filipowskiej 😍😍😍 W tej części obchodzimy z Misią jej 8. urodziny, ratujemy zajączka, który wpadł do dziury, jedziemy nad morze szukać Mis Pani Oli o imieniu Miś z piekną, trzydziestoletnią historią kłania sie wszystkim i zaprasza do poznania swojej historiiMiś. Po prostu Miś. Jako dziecko próbowałam przypisać mu imię. Imię, które wskazywałoby na jego idealną różowiastość, pluszowość i gotowość do bycia moim przyjacielem. „Miś” zdawało się pasować wprost zachwycająco dobrze. Jest w tym słowie tyle dobra ile w tamtym czasie pluszu w moim towarzyszu życia. Na pierwszych dwóch zdjęciach jest Miś i moja mama – Milena. Też na M. Wtedy dwudziestodwuletnia kobieta, która już wiedziała, że misia, którego dostała tego dnia od Cioci Izy, przekaże swojemu dziecku. Trzy lata później dostałam go ja. Kolejne trzydzieści trzy lat później, Miś dalej pisze swoją historię. Nie wiem komu i kiedy i czy w ogóle go przekażę? Póki co, czule liczę wszystkie zmarszczki na jego już nie idealnie różowym ciele. Liczę wszystkie drobne poprucia i ubytki waty, którą jest wypełniony. Ma brązowe, nieco porysowane, plastikowe oczka. Te rysy, to zapis naszych wspólnie widzianych, życiowych momentów. Nn1Pd. 273 340 23 476 44 154 177 339 275

ile lat ma misia i ja